RECENSIE: HET SINTERKLAASJOURNAAL – door Wubbo Oerenvelde
Na zoveel seizoenen is voor mij de suspense er een beetje uit in het Sinterklaasjournaal. Net zoals bij veel andere topseries merk je dat het op een gegeven moment herhaling wordt van een bepaalde formule, waardoor alle seizoenen op elkaar gaan lijken. Het wordt voor mij als vaste kijker ook steeds ongeloofwaardiger dat er altijd van alles mis gaat.
De verhaallijn lijkt op honderd andere verhaallijnen, de afloop van het seizoen is altijd overdreven rooskleurig (alles komt weer goed), de dialogen zijn vrij onnatuurlijk en de karakters volstrekt ongeloofwaardig. De pieten zijn karikaturaal dommig, en Sinterklaas is clichématig vriendelijk en goed. Er zitten geen grijstinten in de karakters, het zijn – op hun uitvergrote persoonlijkheidskenmerken na – lege hulzen.
Wat verder opvalt is dat de hele serie opgehangen wordt aan een keten van calamiteiten, en alles wordt ook nog eens veel te opzichtig gefilmd – er is geen enkele ruimte om zelf punten te verbinden. Het is ook strontvervelend dat de presentatrice alles uitlegt, alsof de kijker een kleuter is.
De interviews in het journaal zijn onrealistisch en duidelijk gescript, en alles wordt irritant theatraal en overdreven geacteerd. De filmmuziek is ook nogal simpel, en de kostuums zijn verschrikkelijk onzinnig en hebben geen enkele relatie tot de realiteit.
Verder begint het steeds meer op te vallen dat het journaal in de zomer is opgenomen, gezien de vele bomen met groen loof in de achtergrond.
Ten slotte is het een enorm preutse serie: ze bevat geen sex, ook geen actie of geweld, iedereen praat vriendelijk en netjes… het roept gewoon teveel de spruitjeslucht van vroeger op. Veel te lief en netjes allemaal.
Al met al doet deze Nederlandse serie zwaar onder voor de producties in Scandinavië (The Bridge), Spanje (La Casa de Papel) of zelfs Duitsland (Dark). Het geheel komt gewoon erg stuntelig en kinderlijk over. Van mij krijgen ze maar 1 ster. ☆
